Interview vertrekkend directeur Jannetta Huisman

Christ’s Hope Nederland krijgt een nieuwe directeur. Wij nemen dus afscheid van Jannetta Huisman als directeur. Nou ja, afscheid… Zoals Jannetta zelf zegt:

“Het werk voor Christ’s Hope laat me echt niet los.”

Lees hier het ‘afscheidsinterview’.

Waarom vertrek je als directeur van Christ’s Hope Nederland?

Allereerst, ik vertrek niet van Christ’s Hope. Ik vind het werk dat Christ’s Hope doet voor families in heel moeilijke omstandigheden zo goed dat ik graag blijf werken voor deze organisatie. Ik ga echter een andere rol vervullen binnen Christ’s Hope, die van voorzitter van het internationaal bestuur.

Dat betekent niet dat ik alle contacten in Nederland achter me laat. Ik zal ook binnen de nieuwe rol beschikbaar zijn voor de Nederlandse organisatie. En dat doe ik naast mijn medische werk, al ruim een jaar werk ik ook als medisch adviseur bij de GGD GHOR. Daar help ik mee door een bijdrage te leveren wat betreft het testen in deze coronatijd.

Hoe kijk je terug op jouw tijd als directeur? Welke doelen heb je kunnen bereiken en waren er ook plannen die niet zijn geslaagd?

Ik denk dat we samen met het team (veelal vrijwilligers!) veel hebben kunnen doen om het werk van Christ’s Hope in Nederland bekender te maken. We hebben een stabiele, kwalitatief goede organisatie met toegewijde mensen en het is mooi om dat verder te kunnen uitbouwen. En ik denk dat we samen ook veel hebben kunnen bijdragen aan de samenwerking met de collega’s in de Afrikaanse landen, maar ook met de andere fondsenwervende landen. We hebben de voordelen van een kleine organisatie daarin echt kunnen benutten.

Veel is geslaagd en zegenrijk geweest, maar ik had graag gezien dat we meer gegroeid waren. Ik denk dat met de mensen en nieuwe plannen die er zijn (en meer mogelijkheden als corona minder op de voorgrond staat) we echt verder gaan groeien. Daarbij past ook een nieuwe directeur.

Wat ga je missen?

Omdat ik niet echt weg ga, verwacht ik niet heel veel te gaan missen. Maar ik zal minder op kantoor in Zwolle zijn. En ik zal het gewone in goede harmonie samenwerken met de collega’s daar wel missen. Nu ik dit zo zeg besef ik ook hoe goed we in een open sfeer met elkaar hebben kunnen werken, een enorme zegen.

Terugkijkend op de afgelopen zes jaar bij Christ’s Hope, wat blijft je het meeste bij?

Oei, dan schiet me heel veel te binnen en denk ik in de eerste plaats aan gebeurtenissen in Afrika. Mooie en afschuwelijke dingen. Mooi: er zijn meerdere herinneringen van de bezoeken in Afrika; in Kenia de dankbaarheid van een oma van een kind dat terminaal ziek was voor de hulp die ze kreeg; de medewerker in Tanzania die met zoveel toewijding en vreugde een groep kinderen geloof voorleeft… ik kan veel noemen. Maar ook: de verhalen van enorme nood van families waar je haast moedeloos van kan worden; de verhalen van het verdwijnen van kinderen uit de wijk en ondanks alle inspanning van families en medewerkers geen goed nieuws, geen terugvinden; het kind dat overlijdt terwijl het op de wachtlijst staat om in het programma van Christ’s Hope te komen. We hebben echt in Nederland geen idee hoe rauw en ruw de wereld in een sloppenwijk is. Ik heb echt bewondering voor medewerkers in de Afrikaanse landen die in deze situatie hoop en geloof en vertrouwen delen.

Voor Nederland blijft me bij dat het soms toch wel spannend was of er voldoende inkomsten waren om de programma’s of projecten te kunnen financieren. En telkens, en daar dank ik God voor, hebben we ervaren dat God voorzien heeft. Dat is trouwens iets wat ik echt geleerd heb in de afgelopen tijd en dan met name van Afrikaanse collega’s. Vertrouwen op Hem en vertrouwen op de kracht van gebed, wat zijn zij daarin rijk en een voorbeeld voor ons, voor mij.

De nieuwe functie die je bij Christ’s Hope International gaat vervullen, wat houdt die precies in?

Sinds november ben ik binnen Christ’s Hope International voorzitter geworden van het bestuur. Dit houdt in dat ik samen met de andere bestuursleden meedenk en richting geef aan de koers van Christ’s Hope als geheel. Hoe en waar wil Christ’s Hope International werkzaam zijn in de komende jaren? Waar focust de organisatie op? Hoe verandert Christ’s Hope in een wereld waarin omstandigheden wijzigen? Wat wil je behouden? Wat gaat goed en wat moet beter?

De internationale directeur en zijn team, die het werk coördineren en leiden, leggen verantwoording af aan het internationale bestuur. Ik vind het mooi om dit meedenken met de inhoud van het werk in mijn nieuwe rol verder vorm te kunnen geven. Het werk wordt gedaan door mensen. In het bestuur kan ik een bijdrage leveren in hoe mensen met elkaar kunnen samenwerken. En gelukkig hoef ik dat niet alleen te doen. Het werk van Christ’s Hope is niet alleen mensenwerk, maar vooral Gods werk. En dat maakt dat ik met vertrouwen deze nieuwe stap zet.